Veranderen of aanvaarden?
Sinds de geboorte van mijn dochter, intussen 12 jaar, is het snel en diepgaand begrijpen van iemand zijn verhaal niet alleen wat mij boeit en intrigeert maar ook mijn hoofdbezigheid geworden.
Het fascineert me om op zo’n kort mogelijke tijd zoveel mogelijk te capteren van wat er nu eigenlijk echt allemaal speelt. Natuurlijk met als doel om op te schieten en vooruit te komen.
Uiteindelijk gaat het dikwijls om het nemen van een beslissing of het maken van een bepaalde keuze. Die is niet altijd direct duidelijk maar door in de loop van het gesprek de gedachten te ordenen en te herformuleren krijg je de onderliggende vraag helder en schiet je al een heel stuk op.
Wat me daarbij opvalt, is het groot verschil tussen mensen over hun manier om met iets om te gaan dat hen niet bevalt. Laten we het even heel eenvoudig maken. Stel dat je in een cockpit zit en twee grote knoppen voor je hebt. Op de ene staat in het heel groot “aanvaarden” en op de andere ” veranderen”. Sommige persoonlijkheden gaan quasi automatisch op de knop van aanvaarden duwen. Dat betekent niet dat ze er helemaal happy mee zijn, in tegendeel, het zint hen duidelijk niet. Maar ze gaan er niet tegen vechten, geen acties verzinnen, ze sussen zich in zekere mate met de woorden “Het is nu zo, het zal zo ook wel gaan.”
En dan heb je de “rebel” die alle mogelijke acties gaat overwegen om initiatieven te nemen die zijn lot gaan veranderen, tenminste dat hoopt hij. In beweging komen is zijn reactie op het gevoel van machteloosheid, ergernis of ontevredenheid. De zaken accepteren komt bij hem overeen met “bij de pakken gaan neerzitten” en is wel het allerlaatste wat bij hem opkomt.
Natuurlijk is het in de praktijk meestal niet zo zwart-wit als hier net beschreven… Maar hoe zit het bij jou?
Heb je je al afgevraagd waar jij meestal zit? Ben jij diegene die de situatie van nature eerder aanvaardt, met zijn voor- en nadelen, of er eerder tegen in gaat? Ben jij diegene die gemakkelijk vrede kan nemen met jezelf of de ander en de daaraan verbonden voor- en nadelen of juist niet?
Tenslotte is het lang niet altijd makkelijk uit te maken iets voor- of nadelig voor jezelf is op korte termijn omdat je de lange termijn niet kent. Misschien is iets dat je nu vreselijk lijkt, op lange termijn wel een zegen. Wie onder ons kent dat soort situaties niet, waar je achteraf bekeken, alleen maar beter van geworden bent?
Of het nu beter is om tot actie over te gaan of de knop van aanvaarden in te duwen? In het ene geval misschien “aanvaarden” en in het andere geval misschien “veranderen”. Het vraagt veel moed en wijsheid om dat onderscheidingsvermogen te hebben. Misschien is het al een hele stap voorruit als we ons zelf meer bewust worden van de keuze die we maken?